بازدید امروز : 5
بازدید دیروز : 1
کل بازدید : 1840
کل یادداشتها ها : 7
در نامه مبارک حضرت ولی عصر(ع) به شیخ مفید، علت غیبت و طولانی شدن آن چنین آمده است: فما یحسبنا عنهم الا ، ما یتصل بنا مما نکرهه ولا نوثره منهم .
حقیقت این است که انبوهی از روایات به صراحت، بیان گر این است که تمام اعمال ما، در عصر هر امام و پیشوایی از پیشوایان معصوم در هفته دوبار، در روزهای دوشنبه و پنج شنبه به امام راستین جامعه ارائه می شود از این رو طبیعی است که امام نمی پسندد که شیعه او به راه انحراف و اشتباه وگناه آلوده شود و همین آلودگی به گناه است که توفیق تشرف را از آنان سلب و آنان را از افتخار دیدار محروم می سازد.
در همان نامه حضرت به شیخ مفید آمده است که اگر پیروان و شیعیان ما- که خدا آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی شان دارد- به راستی در راه وفای به عهد و پیمانی که بر دوش دارند، همدل و یک صدا بودند، هرگز سعادت دیدار ما از آنان به تأخیر نمی افتاد.
به راستی او غیبت نکرده است، ما غفلت کرد ه ایم. هر چه هست از ماست و باید علت غیبت را در خویش و رفتارمان جست و جوکنیم.
.1 بحارالانوارج 53 ص 176
